Windlak theorie: Hyaliet als nieuwe benadering voor de studie van vuursteen artefacten.

De Windlak theorie is al lange tijd een veelbesproken onderwerp binnen de archeologie, met veel onderzoekers die geloofden dat de glanzende laag op vuursteen artefacten werd veroorzaakt door blootstelling aan de wind met zand. Echter, recente APAN studies hebben aangetoond dat deze theorie in een ander context kan worden onderzocht. In plaats van windlak wordt hyaliet als mogelijkheid genoemd, een ander type glanzende oorzaak, voorgesteld als een verklaring voor de glans op vuursteen artefacten.

De studie van vuursteen artefacten is van groot belang voor archeologen, omdat ze ons kunnen helpen bij het reconstrueren van menselijke activiteiten en culturele ontwikkelingen in het verleden. Een van de kenmerken van vuursteen artefacten die al lange tijd voor discussie zorgt, is de glanzende laag die soms op hun oppervlak te zien is. Deze glans werd traditioneel toegeschreven aan de Windlak theorie, die stelde dat de blootstelling aan de wind met zand ervoor zorgde dat er een glanzend laag op het oppervlak van de vuursteen artefacten werd gevormd. Recente studies van Van Noort hebben echter aangetoond dat deze theorie in een ander context kan. In plaats daarvan wordt hyaliet, een ander type glans dat niet door zandstormen wordt veroorzaakt, naar voren geschoven als een verklaring voor de glans op vuursteen artefacten. Dit roept tal van vragen op over de interpretatie en datering van deze artefacten, en hoe deze nieuwe benadering de archeologie kan beïnvloeden.

Methoden: Om de validiteit van de hyaliet theorie te onderzoeken, hebben enkele onderzoekers van APAN verschillende experimenten uitgevoerd waarbij vuursteen artefacten aan zandstormen werden blootgesteld. Daarnaast is ook gekeken naar natuurlijke voorbeelden van silicaglans op vuursteen artefacten in verschillende archeologische vindplaatsen.

De acceptatie van hyaliet als verklaring voor windlak glanzende vuursteen artefacten heeft grote implicaties voor de archeologie. Het betekent dat tal van publicaties en onderzoeken die gebaseerd zijn op de Windlak theorie moeten worden herzien en mogelijk zelfs verworpen. Tegelijkertijd opent het nieuwe mogelijkheden voor de studie van vuursteen artefacten en kan het leiden tot nieuwe inzichten in welke context deze worden gevonden. De discussie over dit Noord-Nederlands fenomeen van windlak wekt veel weerstand op onder de huidige academische archeologie in Nederland. Voorlopig wordt er vastgehouden aan de theorie dat de glans wordt veroorzaakt door wind met zand.